Jakie są główne postacie w dramacie Wesele Stanisława Wyspiańskiego? A. Bolesław i Lilla B. Gustaw i KostUSzek C. Młynarz i Wachmaster D. Staruszek i Dzidka
Poprawna odpowiedź: C. Młynarz i Wachmaster
Która scena w Wesele jest uznawana za najbardziej kontrowersyjną? A. Scena na cmentarzu B. Scena poprzedzająca ślub C. Scena weselna D. Scena Konrada i Zosii
Poprawna odpowiedź: A. Scena na cmentarzu
Którym z guestów weselnych jest adresat wiersza Do Autora Wyspiańskiego? A. Młynarz B. Wachmaster C. Pan Młody D. Hipopotam
Poprawna odpowiedź: D. Hipopotam
Kto według Wyspiańskiego niesie winę za sytuację Polski pod zaborami? A. Naród polski B. Zaborcy C. Szlachta D. Duchowni
Poprawna odpowiedź: A. Naród polski
Który z bohaterów dramatu Wesele jest uosobieniem sarmatyzmu? A. Wachmaster B. Młynarz C. Staruszek D. Hipopotam
Poprawna odpowiedź: A. Wachmaster
Wesele Stanisława Wyspiańskiego to dramat, który podąża za losami głównych bohaterów w dniu ślubu Młodego i Młodej. Spektakl ten, jeden z klasycznych dramatów polskich, to nie tylko opowieść o weselnych przygotowaniach i ceremonii, ale też głęboka refleksja nad losem narodu polskiego, jego historią i tożsamością.
Główne postacie weselne to Młynarz i Wachmaster, otoczają ich liczni goście takiego wydarzenia: NOWAK, STARUSZEK, DZIDKA, PAN MŁODY, PANNA MŁODA, ZOSIA, KONRAD. Jednak, najbardziej kontrowersyjna scena, to scena na cmentarzu, w której młodzi ludzie odwiedzają groby swoich przodków, co stanowi swoisty hołd historyczny i pokazuje świadomość przeszłości.
Napisane w 1901 roku, Wesele Wyspiańskiego, to praca zdecydowanie krytyczna wobec ówczesnej sytuacji Polski. Autor rozważa nad winami narodu polskiego oraz nad przyszłością kraju. Dramat skupia się na hipokryzji społeczeństwa, podkreślając tym samym konieczność samokrytyki. Stanisław Wyspiański kreśli poglądy nihilistyczne i melancholijne, zauważając, iż losem narodu rządzą większe siły i działania, niż mogą one same sobie zarzucić.
Autor podważa też pojęcie sarmatyzmu, legitymizując swój pogląd na hipokryzję społeczeństwa. Wyspiański szczególną uwagę poświęca postaci Wachmastera, uosabiającego ideał sarmatyzmu, który zraża bohaterów nie tylko swoimi poglądami na moralność, ale i zachowaniem.
W końcowej części dramatu Wyspiański podkreśla rolę Hipopotama, który nazwany zostaje autorem wiersza Do Autora. Hipopotam stanowi ucieleśnienie idei konformizmu, uległości i adaptacji, co ponownie podkreśla problem hipokryzji społecznej.